Scenariuuuuuuuuusz... no który? 11!

Dom Anubisa, 06:43, Salon

T: <Wchodzi>

Fay: <śpi na kanapie>

T: <budzi ją>

T: Już znalazłam dwójkę dzieci, jeszcze trochę i całe przedszkole tutaj będzie. Jestem Trudy, a ty słonko?

Fay: Fayne Tues. Jestem koleżanką Tarrane, miała tu być.

T: Pewnie jeszcze śpi. Jeśli chcesz, to zaprowadzę cię do jakiegoś pokoju, prześpisz się.

Fay: Dziękuję, jestem już wyspana.

T: Może głodna?

Fay: Tak, bardzo.

T: <śmiech> Usiądź przy stole. Zaraz zrobię jedzenie.

M.D.A + D: <Wchodzą>

P: <podchodzi do Fayne>

P: To moje miejsce.

Fay: Przepraszam, nie wiedziałam.

Fay: <wstaje, siada gdzie indziej>

N: <siada obok>

N: Hej, kim jesteś?

Fay: <uśmiech> Jestem Fayne. Fayne Tues. Przyjechałam w odwiedziny do Tarrane.

N: Jestem Nina.

A: Fayne!

A: <przytula>

Fay: Cześć Amber! Tar mówiła mi, że tu mieszkasz.

Ta: <wchodzi> Fayne!

Fay: Cześć, Tarrane.

Dom Anubisa, 12:03, Strych

N: Sibuna

A: Sibuna

Inni: Sibuna

N: Najpierw, porozmawiajmy o Tarrane. Widziałam, jak rozmawiała z Victorem... o kielichu.

P: Co ona może wiedzieć na ten temat?

A: Wiedziałam! Wiedziałam, to samo zło!

P: A co z nastepną dwójką?

F: Chodzi ci o Fayne o Drake'a?

Jo: Dokładnie.

N: Powinniśmy ich obserwować.

P: Jak mogę śledzić Fione!

N: Nazywa się Fayne.

P: Nieważne.

Jo: To ja się zajmę Drake'em.

Dom Anubisa, 14:16, Salon

Fay: <siedzi>

S: <pojawia się>

Fay: Aaa! Kim jesteś?

S: Sara! Jestem Sara! Nie poznajesz mnie.

Fay: Nie... nie wiem o czym mówisz.

S: Sara! Nino, nie poznajesz mnie?

Fay: Nino?

Fayne przypomina sobie

N: Jestem Nina.

Koniec przpominania

Fay: Nina...

S: Nino!

Fay: Nie jestem Niną! Odsuń się! Odsuń.

S: <ze smutkiem> Nie poznajesz mnie, Nino. Nie poznajesz... <znika>

Fay: Co... co to było?

Dom Anubisa, 14:24, Pokój Niny, Amber i Tarrane

P: <wbiega> Nino, musimy porozmawiać!

N: Okay Patricio. Co się stało?

P i N: <wychodzą>

P: Widziałam Fayne. Sara... Sara nie pojawiła.

N: Co?!

P: Mówiła do Fayne, tak jakby mówiła do ciebie. To znaczy... '' Nino! Nino, nie poznajesz mnie?'' Fayne krzyczała, żeby sobie poszła, a Sara znikła. To było... to było... to było takie dziwne.

N: Musimy porozmawiać z Fayne.

Fay: <krzyczy z dołu>